voqiflik

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

vo-qif-lik

Etimologiyasi

a. j — toʻxtab qolgan, turgʻun; xabardor, biluvchi.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Boʻlib oʻtgan yoki boʻlajak voqea, hodisadan, maxfiy narsa, sir va shu kabilardan xabari bo'lishlik; bilish, bilishlik; xabardorlik. ◆  Odamlar biron-bir tarzda hayot kechira boshlagan zamonlardan beri ular hayotning ma’nosidan voqif bo‘lganlar va shu voqiflik bilan bizning kunlarimizgacha yashab keldilar. Lev Tolstoy, „Iqrornoma“ .◆ Siyosiy hayot va davlat ishlaridan voqiflik, mamlakat taqdiriga daxldorlik har bir fuqaroda vatanparvarlik hamda fidoiyilik fazilatlarining kamol topganidir X.T.Odilqoriyev, „Konstitutsiyaviy huquq“ .

Sinonimlari

bilish, bilishlik; xabardorlik.

Tarjimalari

Ruscha _ru

voqiflik
книжн. осведомлённость; знание, знакомство; в курсе (в чем-л.); ◆ Siyosiy hayot va davlat ishlaridan voqiflik осоведомлённость о политической жизни и государственных делах. ◆ uning bu boradagi voqifligi meni hayratga soldi его осведомлённость об этом меня удивило.

Ot

voqiflik (koʻplik voqifliklar)