vovillamoq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

vo-vil-la-moq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 "Vov-vov" degan ovoz chiqarmoq; hurmoq.◆  It vovilladi. v Gʻazab-langan kuchuklarning vovillashi, tomoshachi-larning qiyqirishi koʻkni qoplaydi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .◆  Izma-iz kelayotgan Yoʻlbars vovilladi. Ota orqasiga qayrilib qarasa, ssit otliqqa koʻzi tushdi. S. Anorboyev, „Oqsoy“ .

2 koʻchma s. t. Akillamoq, oʻshqirmoq, qopmoq.◆  [Eshon:\ -Senga kim qoʻyibdi bunday gaplarni! — deb vovillab berdi. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ .

Antonimlari

ВОВИЛЛАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

vovillamoq
гавкать, лаять.