xina

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

xi-na

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

|a. _tLL>. — xina| 1 Derbendoshlar-ga mansub butalar yoki daraxtchalar turku-mi; shu turkumga oid qizgʻish gulli oʻsimlik. ◆ Ariq boʻyidagi.. kichikroq supa atrofida rayhon, namozshom, xina gullari barq urib yotardi. S. Zunnunova, „Olov“ .

2 Shu oʻsimlikdan olinadigan, qoʻl, tir-noq, sochni boʻyash uchun ishlatiladigan qiz-gʻish-sariq rangli boʻyoq. ◆ Ingichka bellaring tasma, Qoʻlda xina, qoshda oʻsma. "Erali va Sherali" .

Hayitdan keyin xinani ketingga (yoki orqangga) qoʻy (avvalgi paytda qoʻl va oyoq barmoqlariga, kaftga xina koʻpincha hayit arafasida qoʻyilgan) s.t. Oʻz vaqtida qilin-magan ish, koʻrilmagan chora-tadbir haqida aytiladigan ibora.

Antonimlari

ХИНА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

xina
хна; ◆ xina qoʻymoq красить хной; ◆ hayit oʻtgandan keyin xinani ariqqa tashla погов. после праздника забрось хну хоть в арык; соотв. дорога ложка к обеду; после драки кулаками не машут.