xoʻra
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
tahrirlashxoʻ-ra
Aytilishi
tahrirlashEtimologiyasi
tahrirlashXOʻRA Bu sifat 'eb-ich-' maʼnosini anglatadigan tojikcha xoʻrdan feʼlining (ТжРС, 434) xoʻr hozirgi zamon asosiga -a qoʻshimchasini (ТжРС,
543) qoʻshib hosil qilingan boʻlib, 'ovqatni tanlamay moʻl-koʻl yeydigan' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, II, 346).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
f. yjjj. — biror narsaga oʻta berilgan
Maʼnoviy xususiyatlari
tahrirlashMaʼnosi
tahrirlashOvqatni tanlamay koʻp yeydigan, serovqat. ◆ -Xotining xoʻra boʻlsa — urdi xudo, moling xoʻra boʻlsa — berdi xudo, deb shuni aytar ekan-da! — luqma mauLiadu Sherali. M. Muhamedov, Qahramon izidan. ◆ -Obbo, meni siz ham xoʻra deb ataysiz. Aslida oʻlgu-dek chimxoʻrman! — dedi Goʻpponboy. Sh. Xol-mirzayev, „Qil koʻprik“ .
Sinonimlari
tahrirlashAntonimlari
tahrirlashХЎРА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
tahrirlashRuscha ru
xoʻra
1 неразборчивый в еде, прожорливый (о домашних животных);◆ xoʻra qoʻy прожорливая, овца;
2 прожорливый (о человеке); // обжора; ◆ oting xoʻra boʻlsa - berdi xudo, xotining xoʻra boʻlsa - urdi xudo посл. если лошадь твоя прожорливая - наградил господь, если жена твоя прожорлива - наказал господь.