xokisor

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

xo-ki-sor

Etimologiyasi

fors. – xoksor; chang, toʻzon bosgan; kamtar, sodda; itoatkor;

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Ni-hoyat darajada kamtar, sodda. ◆ Mavlono Shahobiddin gʻoyat kamtarin va xokisordir. Oybek, „Navoiy.“

2 Itoat qiluvchi, itoatkor, boʻyin eguvchi; ojiz. ◆ Ulugʻ xoqon, bu xokisor qulingizning bir tortigʻi bor. Oybek, „Navoiy.“ ◆ Lekin inson qul, inson ojiz, u bamisoli chumoliday xokisor maxluq, deganlar mutlaqo yanglishadi.. K. Yashin, „Hamza.“ ◆ Oʻshanda Aqida gʻaroyib hikoyalari bilan tobora yuragiga chuqurroq kirib kelayotgan bu bolaning oldida oʻzini juda xokisor va hatto xoʻrlangandek his qildi. N. Otaxonov, „Oqshom xayollari.“

Antonimlari

ХОКИСОР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

xokisor
уст.
1 простой, скромный;
2 покорный, смиренный.