Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

xo-na-vay-ron

Aytilishi

Etimologiyasi

XONAVAYRON Bu sifat tojikcha xona oti bilan (q.) 'emirilgan', 'buzilgan' maʼnosini anglatadigan vayron sifatidan (ТжРС, 89) tuzilgan boʻlib, 'uy-joyi yemirilgan’, 'barcha narsasidan ajralgan' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, II, 331).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

xona + vayron

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Uy-joyi yoki oilasi buzilgan, vayron boʻlgan;

bor-budidan ayrilgan, qashshoq. ◆ Axir ka-fangado, xonavayron, bir burda non ilinji-da qamish-qoʻgʻazorlar ichida zor qaqshagan bu bechoralarning tortib kelayotgan alam-kulfatlari ozmidi! K. Yashin, „Hamza“ .

Xonavayron boʻlmoq 1) buzilmoq, vayron boʻlmoq; xaroblashmoq. ◆ Urush tufayli xonavayron boʻlgan mamlakat; 2) uy-joydan, „mol-mulkdan ajralmoq, hamma narsadan judo boʻlmoq, qashshokdashmoq“ . ◆ [Qosimbek:] Amir-zodam, hammamiz ham xonavayron boʻldik. Mening molu mulkimni talatibdilar. P. Qodirov, „Yulduzli tunlar“ .

Sinonimlari

Antonimlari

ХОНАВАЙРОН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

xonavayron
лишившийся крова и семьи, лишивший сявсего; ◆ xonavayron boʻlmoq 1) лишиться крова и семьи, лишиться всего; разориться; 2) разрушаться; ◆ xonavayron qilmoq лишить (кого-л.) крова и семьи; лишить всего, пустить по миру, разорить.

xonavayron