xonish

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

xo-nish

Etimologiyasi

XONISH: xonish sil- feʼli tarkibida ishlatiladigan bu tojikcha ot 'kuyla-' maʼnosini anglatadigan xondan feʼlining xon hozirgi zamon asosiga (ТжРС, 426) -ish qoʻshimchasini (ТжРС, 543) qoʻshib hosil qilingan boʻlib, 'kuylash' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, II, 332).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

[f. (jlCil— oʻqish; kuylash; nola) 1 Ashula aytish, kuylash. ◆ To yarim ke-chagacha umrida oʻyin-kulgi koʻrmagan choʻlda hofizlar xonishi eshitildi. S. Ahmad, „Hukm“ . ◆ "Volga"ning radiosi tinimsiz xonish qiladi. "Mushtum" .

2 Sayrash. ◆ Bulbullar xonishi sira tin-masdi. yat ◆ Azim balxi tut shoxida saʼva xonish qiladi. A. Muhiddin, „Hadya“ .

Antonimlari

ХОНИШ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

xonish
пение; ◆ xonandalarning yoqimli xonishlari приятное пение певцов; ◆ bulbul xonishi соловьиные трели; ◆ xonish qilmoq петь, напевать; воспевать.