xusumat

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

xu-su-mat

Etimologiyasi

arab. janjal, nizo; dushmanlik, adovat;

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Birovga nisbatan boʻlgan kek, adovat; qasd; dushmanlik. ◆ Sobir yana oʻsha yoqimtoy yigitga aylangan va Ahmadning yuragida unga nisbatan hech qanday xusumat qolmagandi. F. Musajonov, „Himmat.“ ◆ Toʻtixonning yuragi ezilib, rashq va xusumatdan yuz terilari tortishdi. N. Aminov, „Tillo tabassumlar.“

Antonimlari

ХУСУМАТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

xusumat
вражда; злоба; ◆ ularning bir-biriga xusumati bor ekan они хранили (таили) злобу друг на друга; ◆ xusumatdan из-за вражды, по злобе.