yarqiramoq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

yar-qi-ra-moq

Etimologiyasi

YARQIRA- ’nur sochib porla-’. Qor huyosh nurida yarhiraydi. Bu feʼl yärq tasvir soʻzidan -irä qoʻshimchasi bilan yasalgan: yärq + irä = yärqirä-.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Nur sochib, porlab tur-mox, yarq-yarq qilmoq. ◆ Osmonda toʻlin oy yarqirab turibdi. yash Otabek yarqirab chiqib kelgan quyoshga qaradi. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ . Odatda Mirzakarimboy oʻtiradi-gan mehmonxonaning derazalarida chiroq yar-qirar edi. Oybek, Tanlangan asarlar. ◆ Nur-matvoyning qoʻlidagi oʻtkir boltasi of-tobda yarqirab ketar edi. J. Sharipov, „Saodat“ . ◆ Yantoqlar qorayib, chaqmoq toshlar oydinda yarqirab turibdi. I. Rahim, „Chin muhabbat“ .

Peshonasi yarqiragan Omadi kelgan, bax-ti ochilgan, baxtli.

Antonimlari

ЯРҚИРАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Feʼl

yarqiramoq yarqiramoq

Tillar

• Turkcha: parıldamak

Ruscha _ru

yarqiramoq
сверкать, блестеть; osmonda toʻlin oy yarqirab turibdi на небе блестит полная луна; * peshanasi yarqiragan ему повезло, ему улыбнулось счастье.