yoʻlovchi

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

yoʻ-lov-chi

Etimologiyasi

YOʻLOVCHI ’yoʻlda ketayotgan kishi’. Koʻchalarda yoʻlovchilar siyraklashdi (Sunnatilla Anor — boyev). Bu soʻz oʻzbek tilida yol otidan -a qoʻshimchasi bilan yasalgan feʼlning -v qoʻshimchasi bilan hosil qilingan harakat nomi shakliga shaxs oti yasovchi -chi qoʻshimchasini qoʻshib yasalgan; v undoshining taʼsiri bilan a unlisi â unlisiga almashgan: [(yol + a = yola-) + v = yolav] + chi = yolavchi > yolâvchi.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Yoʻlda ketayotgan, oʻtib bo-rayotgan shaxs. ◆ Koʻchalarda yoʻlovchilar siyrak-lashdi. S. Anorboyev, „Oqsoy“ . Tosha qarabket-gan xuddi shu simyogʻochli yoʻlda bir piyoda yoʻlov-chi bormoqda. P. Tursun, Oʻqituvchi.

2 Biror transportda ketayotgan shaxs; passajir. ◆ Avtobus yoʻlovchilar bilan lik, toʻla edi. m ◆ Bu yerda yoʻlovchilar poyezd joʻnashiga bir soat qolgunga qadar chamadonlarini tu-zatib olishlari va boshqa mayda-chuyda ish-larini bajarishlari mumkin. Gazetadan .

Antonimlari

ЙЎЛОВЧИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

yoʻlovchi
1 путник; прохожий;
2 пассажир.