yoniga

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

yo-ni-ga

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

koʻm. vazifasida. 1 Oldiga, yaqiniga. ◆ Uy yoniga bormoq. m ◆ Gʻulomjon oʻchoq yoniga oʻti-rib, qoʻllarini isita boigladi. M. Ismoiliy, „Fargʻona t“ . o.

2 Oʻzi bilan birga, yetaklab, boshlab. ◆ Sidiqjon oʻn bir guvohni yoniga olib, rayonga joʻnadi. A. Qahhor, „Qoʻshchinor chiroqlari“ .

Antonimlari

ЁНИГА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.