zahra
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
tahrirlashzah-ra
Aytilishi
tahrirlashEtimologiyasi
tahrirlashf. j-aj — oʻt, safro
Maʼnoviy xususiyatlari
tahrirlashMaʼnosi
tahrirlash1 esk. ayn. zarda 1.
2 folk. Jurʼat, jasorat, shijoat. ◆ Buni koʻrib, xalqda zahra qolmadi, Har tarafga endi qocha boshladi. "Folklor" .
- Zahrasini olmoq folk. Qoʻrkitmoq, va-himaga solmok◆ Elingning zahrasin toza olibdi, Zaharini butun elga solibdi. "Rus-tamxon" . ◆ Bek Alpomish Toycha shohni oʻldirib, dushmanlarning zahrasini olib, siyosat qilib yurib edi, Qayqubot yoʻliqib qoldi. "Alpomish" . Zahrasi uchmoq 1) chirsillab ketmoq, jaxdi chiqmoq. ◆ U [Kamol Odilov] yelka qis-di, zahrasi uchib, qovogʻidan qor uchqunlaydi. Gazetadan; 2) qoʻrqmok, „kOʻRQib ketmoq“ . ◆ [Zumrad Umaraliga:] Bir marta eshitgan edim; yangi maktablar ochilar emish, deb rah-matli otin oyimning zahrasi uchgan edi. Oybek, „Ulugʻ yoʻl“ .
Sinonimlari
tahrirlashAntonimlari
tahrirlashЗАҲРА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.