zarurat

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

za-ru-rat

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

[a. - keraklik, ehti-

yoj] 1 Biror ish yoki narsaga boʻlgan ehti-yoj; muhtojlik. ◆ Zarurat tugʻildi. Zarurati yoʻq. yash ◆ Avaz Matpano turadigan hujraga ahyonda bir kelardi. Tez-tez uni xabarlaga-ni zarurat ham, fursat ham yoʻq. S. Siyoyev, „Avaz“ . ◆ Bu vafosiz dunyoda istak va zarurat-dan tashqari koʻngil degan narsa ham bor ekan. M. Ismoiliy, „Fargʻonat“ . o.

2 Tabiiy ehtiyoj, hojat. ◆ Bektemirov Nizomiddinovni zarurat uchun tashqari chiq-qan gumon qilib, kelguncha chiroqni yoqib qoʻy-moqchi boʻldi. S. Ahmad, „Hukm“ .

Antonimlari

ЗАРУРАТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Ot

zarurat (koʻplik zaruratlar)

• Turkcha: zaruret

Ruscha _ru

zarurat
книжн. необходимость, надобность; потребность; ◆ bunga zarurat yoʻq в этом нет необходимости.