zebigardon

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ze-bi-gar-don

Etimologiyasi

f. L'-ye-zj ^— boʻyinga taqiladigan bezak

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

etn. Oltin yoki kumush-dan yasalib, boʻyinga osiladigan ziynat buyumi. ◆ Shahzoda bir jilmayib qaradi-yu, kichkina oppoq qoʻllarini shoʻx bir ado bilan zebigardon ustiga qoʻydi. K. Yashin, „Hamza“ . ◆ Boyvachcharoq qizlar.. boʻyinlariga zebigardon-lar, boʻyintumorlar, tillaqoshlar va tilla bargaklar taqib olgan. M. Muhammadjonov, „Turmush urinishlari“ .

Antonimlari

ЗЕБИГАРДОН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

zebigardon
ист. женское украшение из золота или серебра, напоминающее ожерелье.