zih

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

zih

Etimologiyasi

\f. su — qirgʻoq; hoshiya, jiyak

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Ikki sath kesishgan chiziq; qirra. ◆ Taxta-ning zihi. Devorning zihini chiqarmoq. yat Tokchalar va piramonlarning zihlari ganch-dan qabartma qilib ishlangan. M. Osim, „Karvon yoʻllarida“ .

2 Qirgʻoq, chet. ◆ Qor uchqunlar, tom va devor zihlari oqarib qolgan edi. S. Ahmad, „Qadrdon dalalar“ . ◆ Eshon aya deraza zihiga oʻtirib, qorongʻida shitirlayotgan barglarga quloq sola boshladi. S. Ahmad, „Hukm“ .

zlotiy [pol. zloty] Polsha Respub-likasining pul birligi.

Antonimlari

ЗИҲ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

zih
1 грань, ребро; ◆ zih chiqarmoq стр. выводить грань;
2 кромка, край; ◆ duxobaning zihi кромка бархата.