zoriqmoq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

zo-riq-moq

Etimologiyasi

ZORIQ-, ZORLAN-, ZORILLA- s. zor
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1. Zor boʻlmoq, biror narsaga muhtoj boʻlmoq. ◆ Pulga zoriqmoq. ◆ Zoriqqanimiz yoʻq, bolam. Besh-oʻn tanga orttirib ham qoʻydim. A. Qahhor, „Qoʻshchinor chiroqlari.“ ◆ Ularning intizor koʻzlari front yoʻlida, qoʻllari mehnatda, frontni zoriqtirmaslik, dushmanni tezroq yakson qilish uchun tinimsiz ishlar edilar. S. Ahmad, „Oydin kechalar.“

2. Sabrsizlik bilan kutmoq, intizor boʻlmoq. ◆ Ota-ona farzandi koʻtarib keladigan narsani emas, oʻzini kutadi, sogʻ-salomat koʻrishga zoriqib, koʻzlari koʻchada boʻladi. M. Ismoiliy, „Odamiylik qissasi.“ ◆ Birov non, birov olma, anor, birov pista, bodom toʻla barkash tutib, qahramon farzandlarini zoriqib kutadi. N. Safarov, „Olovli izlar.“ ◆ Otasi kun botib, qorongi tushishini zoriqib kutdi. R. Rahmonov, „Changalzordagi sharpa.“

Antonimlari

ЗОРИҚМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

zoriqmoq
1 остро нуждаться (в чем-л.); u hech narsaga zoriqmadi он ни в чём не нуждался; biz bunga zoriqanimiz yoʻq мы не нуждались в этом; zoriqib kutmoq томиться в ожидании (кого-чего-л.);
2 затрудняться, испытывать затруднения.