zukko

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

zuk-ko

Etimologiyasi

a. j — zehni oʻtkirlik; faro-sat; akd

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Akdi, zehni oʻtkir; aqlli, dono. ◆ Mirzamuhammad Rasulovich yetti oʻlchab bir kesadigan, mulohazali, sinchkov, zukko odam edi. F. Musajonov, „Himmat“ . ◆ Eshoni sudur mamnun boʻlib ketdi: qanday zukko shogirdi bor\ Sh. Xolmirzayev, „Qil koʻprik“ . Madh oʻqishar soʻzga mohirlar. Sheʼr aytishar zuk-ko shoirlar. E. Vohidov, Nido.

Antonimlari

ЗУККО. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

zukko
1 = zakiy;
2 разг. франт.