zulm

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

zulm

Etimologiyasi

arab. — jabr-sitam; adolatsizlik;

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1. Hukmdor va hokimlarning fuqaroga, zolimlarning mazlumlarga koʻrsatgan jabri; shafqatsizlik, istibdod. ◆ Zulm zindondan yomon. Maqol . ◆ Aholi gʻalayonga keldi, qoʻrqqanidan emas, zulmga, zoʻrlikka, haqiqatsizlikka chidamaganidan gʻalayonga keldi. M.Ismoiliy, „Fargʻona t“ . ◆ Hamma oʻz bilganicha qichqiradi, zulmdan, jabrdan shikoyat qiladi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .

2. Umuman, jabr-sitam, ezish; adolatsizlik. ◆ Kundoshlik zulmi. Zulm qilmoq (oʻtkazmoq). ◆ Zulmni qilganga munosib javob qaytaring, lekin sabrlilar uchun sabr qilish yaxshiroqdir! qurʼon 16:126 ◆ Allox insonlarga aslo zulm o'tkazmas, balki insonlar o'zlari o'zlariga zulm qilurlar. qurʼon 10:44 ◆ Zulm jazosi zulmdir, lekin kim avf qilib o'rtaga islox o'rnatsa mukofoti Alloxda. qurʼon 42:40

Zulm koʻrmoq (yoki tortmoq, chekmoq) Nohaq jabrlanmoq, ezilmoq. ◆ Ayollar oʻtmishda hammadan koʻp zulm koʻrgan, hammadan koʻp jaholatda qolgan. P.Tursun, „Oʻqituvchi“ .

Antonimlari

ЗУЛМ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

zulm
гнёт, угнетение, тирания, насилие; жестокость;◆ zulm qilmoq, zulm etmoq угнетать, притеснять, тиранить, мучить (кого-л.); ◆ zulm tortmoq (или koʻrmoq, chekmoq) терпеть гнёт, насилие, переносить страдания, муки.