zumrasha

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

zum-ra-sha

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

s. t. Har qanday yomon, no-

joʻya ish qoʻlidan keladigan bola; shumta-ka, tirrancha, tirmizak. ◆ -Hoy juvonmarg, zumrasha, tagʻin koʻchagami? Bu yoqqa kel, oʻtinni tutashtirab ket, tutay berib, koʻzimni koʻr qilayozdi, — dedi Shum bolaga onasi. Gʻ. Gʻulom, „Shum bola“ . [Alijon] ◆ Ona-sining: "Hooy, devorni nuratma, zumrasha!" deganiga ham quloq solmay, qoʻshni bogʻiga gurssa sakrab tushib, gʻoiib boʻldi. Mirmuhsin, „Chiniqish“ .

Antonimlari

ЗУМРАША. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

zumrasha
разг. озорник, пострел.