zurriyot

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

zur-ri-yot

Etimologiyasi

\a. — bolalar, nayel

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Bir

ajdoddan tarqalgan avlod; nasl-nasab; zot. Nima yeydi dilbar oting, Bayon ayla zurriyo-ting. "Murodxon". -Hoy aka, siz ham bundoq yorilsangiz-chi odam boʻlib, kimsiz, zot-zur-riyotingiz kim? — dedi koʻzi ojiz tankchi yigit. N. Safarov, Olovli izlar.

2 Bola, farzand. ◆ Akrom mirob dunyoga kelib zurriyotsiz oʻtayotganidan hoʻl oʻtindek tutab qoʻyardi. E. Usmonov, „Yolqin“ . ◆ -U dilu jigarimning bir parchasi, orzularimning gʻunchasi, tabiatning nozik yerlaridan soʻrab olgan zurriyotim, — dedi Qamchi. H. Gʻulom, „Mashʼal“ .

Antonimlari

ЗУРРИЁТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

zurriyot
книжн. поколение, род; потомки; ◆ Bayon ayla zurriyoting! Qaysi shahar mamlakating? («Муродхон») Расскажи из какого ты рода! Из какого города, из какой страны?