зябко

Ruscha (ru)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

зяб-ко

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

зябко разг.
1 нареч. sovqotib, junjib, junjikib; зябко передёрнув плечами, он приподнимает воротник тужурки (M. Gorʼkiy) Sovuqdan junjikib, yelkalarini qoqdi-da, tujurkasining yoqasini koʻtarib oldi;
2 в знач. сказ. sovuq oʻtib ketadi, junjikib ketasan kishi; ◆ ~ стоять на морозе sovuqda tursang, junjikib ketasan, kishi;
3 безл. в знач. сказ. кому-чему sovqotib ketdi, sovuq yedi; ◆ рукам ~ qoʻllar sovqotib ketdi; ◆ мне было ~ men sovqotib ketgan edim.