излечить
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
из-ле-чить
Aytilishi
Etimologiyasi
Maʼnoviy xususiyatlari
Maʼnosi
излечить сов. (несов. излечивать) кого-что книжн.
1 davolab tuzatmoq, sogʻaytirmoq, tuzatib (sogʻaytirib) yubormoq;
2 перен. от чего qutqarmoq, chiqarmoq, xalos qilmoq; ◆ ~ от тоски gʻam-hasratdan qutqarmoq.