излюбленный
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
из-люб-лен-ный
Aytilishi
Etimologiyasi
Maʼnoviy xususiyatlari
Maʼnosi
излюбленн/ый , -ая , -ое
1 прич. от излюбить;
2 в знач. прил. jondan sevgan, yaxshi koʻrgan, yoqtirgan, hammadan ortiq (afzal) koʻrgan, koʻngilga (didiga) yoqqan, sevimli; ◆ ~ое занятие sevimli mashgʻulot; ◆ ~ое выражение yaxshi koʻrgan ifoda (ibora, tabir, soʻz).