населённый
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
на-се-лён-ный
Aytilishi
Etimologiyasi
Maʼnoviy xususiyatlari
Maʼnosi
населённый , -ая , -ое
1 прич. от населить;
2 в знач. прил. odam turadigan, xalq joylashgan, aholisi bor (zich, koʻp), odam koʻchib kirgan (borgan), obod; ◆ ~ район aholisi koʻp (obod) rayon; ◆ ~ пункт aholi yashaydigan punkt, xalq turadigan joy (shahar, qishloq, posyolka va h. k.).