основной
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
ос-нов-ной
Aytilishi
Etimologiyasi
Maʼnoviy xususiyatlari
Maʼnosi
основн/ой , -ая , -ое
1 asosiy, tub, bosh; eng muhim; ◆ ~ой закон asosiy qonun; ◆ ~ой мотив asosiy dalil (bahona); ◆ ~ая задача asosiy vazifa, eng muhim masala; ◆ ~ая причина asosiy sabab; bosh sabab; ◆ ~ые отрасли экономики ekonomikaning asosiy tarmoqlari;
2 в знач. сущ. ◆ ~ое с eng muhimi; asosiy qismi; magʻzi; asosiy ish (masala, vazifa va sh. k.); ◆ ~ое уже сделано asosiy qismi qilingan (bitgan); asosiy ish bajarildi (bajarilgan); ◆ ~ое заключается не в этом eng muhimi (magʻzi) bu (bunda) emas; ◆ ~ое - добиться поставленной цели eng muhimi - maqsadga erishish; ◆ в ~ом asosan, umuman olganda; deyarli.