седина

Ruscha (ru)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

се-ди-на

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

седин/а ж, мн. седины
1 oqargan soch-soqol; soch-so qolning oqi; ◆ ~а в волосах sochga tushgan oq, sochning oqi; ◆ у него появилась ~а uning soch-soqoliga oq tushibdi (ki ribdi);
2 moʻynadagi oq-oq tuk, qilchoq; ◆ соболь с ~ой oq-oq tukli suvsar (teri);
3 перен. oqish dogʻ; ◆ ~а в бороду, а бес в ребро qarib quyilmagan, achib suyulmagan; дожить до седин soch-soqoli oppoq oqarguncha yashamoq, uzoq umr koʻrmoq.