уединённый

Ruscha (ru)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

у-е-ди-нён-ный

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

уединённ/ый , -ая , -ое
1 прич. от уединить;
2 в знач. прил. yolgʻiz, yakka, tanho, alohida ajralib turadigan;◆ ~ая жизнь yolgʻizlikda hayot kechirish;
3 chekka joydagi, odamlardan uzoqdagi; xilvat joydagi; ◆ ~ый дом chekkadagi (odamlardan uzoqdagi) uy.