ayyuhannos

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ay-yu-han-nos

Etimologiyasi

ya. ^lilll^l - ey odamlar

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1. und. s. Olomonga, toʻdaga qarata qilinadigan xitob, nido. ◆ Oʻrda jarchisi bozor va urunish joylarda toʻxtab: "Ayyuhannos! Bilmagan bilsin, eshitmagan eshitsin.. " manzumasi bilan jar solib yurar edi. A. Qodiriy, „Mehrobdan chayon“ .
2. Shovqin-suron, hayqiriq; dod-faryod. ◆ Isbot qilinmagan davo! Muncha ayyuhannos! Oybek, „Tanlangan asarlar“ .

Ayyuhannos solmoq Baqiriq-chaqiriq, dod-faryod bilan boshiga koʻtarmoq. ◆ E, odamlar, erimning dastidan dod! Bu olim emas, zolim-ku! — deya u battar ayyuhannos soldi. Gazetadan .

Tarjimalari

Ruscha _ru

ayyuhannos
1 о, люди! (обращение к народу);
2 перен. крик, шум, гвалт; шумиха; ◆ ~ solmoq (или tortmoq) поднимать крик, вопить, устраивать шум; ◆ isbot qilinmagan daʼvo! Muncha~! утверждение беспочвенное! А шумиха-то какая!