bilagʻon

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

bi-la-gʻon

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 s. t. Koʻp narsadan xabardor boʻlgan, koʻp biladigan, bilarmon. U◆  baʼzi narsalarni katta tanaffusda bilagʻon hamkurslaridan soʻrab olmoqchi edi. P. Qodirov, Uch ildiz.◆  Oʻziyam choʻrtkesar, bilagʻon odam edi. "Yoshlik".

2 "Aslida hech narsani bilmaydigan", aravani quruq olib qochuvchi.◆  Sen juda bilagʻon, haddan tashqari bilagʻon boʻlib ketib-san. S. Zunnunova, Koʻzlar.◆  Doimo oʻzingizni bilagʻon, boshqalarni nodon hisoblaysiz. Mirmuhsin, Meʼmor.

Antonimlari

БИЛАҒОН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

OʻTIL

Ruscha _ru

bilagʻon
разг. = bilarmon.