Oʻzbekcha (uz)

tahrirlash

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

tahrirlash

bis-mil-loh

Aytilishi

tahrirlash

Etimologiyasi

tahrirlash

Arabchadan – Allohning ismila.
"Bismilloh" so‘zi Bi-ismi-llāhi-rRoḥmāni-rRoḥīymi (Mehribon va Rahmli Allohning nomi bilan) so‘zining Arabchadaki qisqartmasi erur.

Maʼnoviy xususiyatlari

tahrirlash

Maʼnosi

tahrirlash
  1. Qurʼon suralarining va umuman eski kitob, hujjat, xat va shu kabilarning "Allohning nomi bilan" maʼnosidagi boshlanish iborasi ("bismillohi rahmonir rahiym") tarkibidagi soʻz. ◆ [Asad qori:] Boshidan oʻqiyotibman, taqsir. — Qozi Asad qoriga jahl bilan oʻqraydi: -Bismillosi qani? Mirzakalon Ismoiliy, „Fargʻona tong otguncha“ ◆ Uni shayton, ha-ha, zavoddagi masterovoylar bilan bismillosi yoʻq kitoblar aynitdi! Komil Yashin, „Hamza“ ◆ Bismillo, deb Avazxon Shivirladi Gʻirotga „"Nurali"“
  2. s. t. Biror ishga kirishishda, xususan ovqat yeyishni boshlashda aytiladigan soʻz. ◆ Mirzakarimboyning xotini, harsillab-gursillab, narvonchaning har pogʻonasiga qadam qoʻyganda, "bismillo"ni takrorlab, aravaga oʻtirdi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ ◆ Og‘zidagi nosini tupurib, "bismillo" deganicha, shimining pochasini shimarib, ketmon bilan oʻraga tushdi. Said Ahmad, „Saylanma“
  3. koʻchma s. t. Biror ishning avvali, boshlanishi, muqaddimasi, debochasi. ◆ [Mirzaraim Masturaga:] Pul hali somon.. boʻlib qoladi. Bu hali bismillosi-da. Hamza, „Yallachilar ishi“ ◆ Bu gal ziyofatning bismillosi saryogʻ palovdan boshlanyapti. "Sharq yulduzi" ◆ Uni [sheʼrimni] ranjitmaslik uchun.. ushbu kitobimning bismillosini ham sheʼr bilan boshladim. Shukrullo, „Javohirlar sandigʻi“
    Olishda — bismillo(h), berishda — astagʻfurullo - qarz olishni yaxshi koʻradigan, ammo qaytarishni yomon koʻradigan odamga nisbatan ishlatiladi.

Sinonimlari

tahrirlash

Antonimlari

tahrirlash

БИСМИЛЛОҲ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

tahrirlash

bismilloh

bismillo(h)
1
рел.: ◆ bismillo(h)-ir-Rahmon-ir-Rahim во имя Аллаха, Милостивого и Милосердного (начальные слова суры Корана, ставшие формулой, употерблявшейся в начале книг, писем, документов и т. п.);
2 межд. бисмилла (возглас, произносившийся обычно перед началом любого дела, работы или перед едой);
3 перен. разг. начало, зачин (чего-л.).