bogʻbon

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

bogʻ-bon

Etimologiyasi

BOGʻBON Bu tojikcha ot 'tok, mevali daraxt koʻp saxn' maʼnosini anglatadigan bog otiga (ТжРС, 83) 'qoʻriqlovchi', 'parvarish qiluvchi' maʼnosini ifodalaydigan -bon qoʻshimchasini (ТжРС, 542) qoʻshib hosil qilingan boʻlib, 'bogʻni parvarish qiladigan kishi' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, I, 142).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

|f. o^W ^— bogʻni asrovchi, qoʻriqlovchi

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Bogʻdorchilik mutaxassisi.

2 Bogʻ va undagi mevali daraxtlarga, tok va gullarga qarovchi, ularni parvarishlovchi kishi.◆  Bogʻbon boʻlmay, bilmas gulning qadrini, Ari boqmay, bilmas bolning qad-rini. Maqol. ■■◆  Choʻlboboning payvandlarini havas qilmaydigan bogʻbon kam topiladi. H. Gʻulom, Feruza.

</a>3 ayn. bogʻdor 1.

4 koʻchma Qoʻriqlovchi, gʻamxoʻr, posbon. ◆ Oʻqituvchi bamisoli bogʻbon, u yoshlik gulshanining rahnamosi. „Fan va turmush“.◆  Bukoʻhna jahon bogʻida bogʻbon otaxonlar.. Habibiy, Devon.◆  Bogʻing aro bogʻbon boʻlib, Tersam qizsh gullaringdan. „Qoʻshiqlar“.

Antonimlari

БОҒБОН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

bogʻbon

Ruscha _ru

bogʻbon
садовник; садовод.