bolgʻa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
tahrirlashbol-gʻa
Aytilishi
tahrirlashEtimologiyasi
tahrirlashMaʼnoviy xususiyatlari
tahrirlashMaʼnosi
tahrirlash1 Mix qoqish, narsalarni urish, tekislash, egish yoki bukish kabi ish-larda qoʻllanadigan, yogʻoch yoki temir dastali asbob.◆ Ostonada munkayib oʻtirgan chol yonboshiga qoʻyib olgan paqirdan qiyshiq-qingʻir mixlarni olib, bolgʻa bilan toʻgʻri-lardi. S. Ahmad, Jimjitlik.◆ Uning [Zamon-ning/ bir qoʻlida mushuk kallasiday kaltasop bolgʻa, bir qoʻlida temir pona. M. Ismoiliy, „Fargʻona tong otguncha“
2 tex. Metallarga, umuman narsalarga zarb bilan ishlov beradigan ogʻir mexanizm. ◆ Bir qoziqning yerga kirishi qiyin boʻldi, motorni boshqarayotgan yigit bolgʻani ancha yuqoridan tashladi. S. Yunusov, Kutilmagan xazina.
Sinonimlari
tahrirlashAntonimlari
tahrirlashБОЛҒА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
tahrirlash- Qrim-tatarcha: çöküç
bolgʻa