burundiq

Oʻzbekcha (uz)

burundiq I

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

bu-run-diq

Etimologiyasi

BURUNDIQ ’qopagʻon hayvonning tumshugʻiga kiy — diriladigan maxsus toʻr’. Karvondagi baʼzi tuyalarga burundih tahilgan. Bu ot qadimgi turkiy tilda ’hid bilish aʼzosi’ maʼnosini anglatuvchi burun otidan -luq qoʻshimchasining -duq shakli bilan yasalgan (ЭСТЯ, II, 263; Devon, I, 460; DS, 126); oʻzbek tilida uchinchi boʻgʻindagi u unlisi ï unlisiga almashgan, keyinchalik ï unlisining qattiqlik belgisi yoʻqolgan: burun + duq = burunduq > burundïq > burundiq.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Asov, tishlongʻich tuyaning yoki qopagʻon itning tumshugʻiga kiydirib qoʻyiladigan maxsus toʻr.◆  Asov nortuyaday urib burundiq, Yovvoyi buqaday solgaymiz boshvoq. Mirtemir, Asarlar.◆  Yaydoq dala kelganda, burundiqni boʻshatar.A. Muxtor, Asarlar.

burundiq II

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

bu-run-diq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

zool. Kemiruvchilar oilasiga mansub bir xil hayvon.

Antonimlari

БУРУНДИҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

burundiq

OʻTIL

Ruscha _ru

burundiq
намордник (собаки, верблюда и т. п.).