chatma
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
tahrirlashchat-ma
Aytilishi
tahrirlashEtimologiyasi
tahrirlashMaʼnoviy xususiyatlari
tahrirlashMaʼnosi
tahrirlash1 ot Kashtachilikda gul ti-kishning bir usuli. ◆ Tikishi silliq emas, oʻgirmasi chatmaga, sanamasi yoʻrmaga kun-dosh boʻlib turganday. Gʻ. Gʻulom .
2 Taxta, xoda, miltiq va sh.k. narsa-larning tik holda bir-biriga yonma-yon bogʻlab matashtirilgan yoki uchlari pirami-dasimon birlaiggirilgan holati, koʻrini-shi. ◆ Boshqa sarbozlar miltiqlarni bir joy-da chatma qilib qoʻyib, koʻchani suv sepib supurdilar. S. Ayniy, „Doxunda“ . ◆ Yangi tugʻil-gan buzoqlarni xoda chatmalaridan qoʻra qi-lib qamab qoʻyishibdi. E. Rahim, „Hayot amri bilan“ .
- Chatma qosh ayn. chatiq qosh q. chatiq. ◆ Devor nahrasidan tandirdan non uzayotgan ayolning chatma qora qoshlari koʻrinib turar-di. S. Nurov, „Narvoy“ .
Sinonimlari
tahrirlashAntonimlari
tahrirlashЧАТМА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
tahrirlashRuscha ru
chatma
1 род простейшей вышивки; вышивка стебельчатым швом;
2 составленные вместе, стоящие опираясь друг на друга (о каких-л. высоких предметах); // связка (таких предметов); ◆ miltiqlarni ~ qilib qoʻymoq составить ружья в козлы; ◆ xoda ~lari связки брёвен (стоящие вертикально по несколько штук брёвна, скрепленные сверху); ◆