chirik

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

chi-rik

Etimologiyasi

1 Chirigan, chirib ishdan chiq-qan, yaroqsiz holga kelgan. ◆ Chirik paxta. Chirik tish. Chirik olma. m ◆ Yigit chirik ogʻochlar tirqishidan pastga qaradi. S. Siyo-yev, „Avaz“ . Chirik somon va goʻng hidi [Said-ning

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

dimogʻiga urildi. X. Sultonov, Bir oqshom ertagi.

2 ot Narsalarning chirigan joyi. Olma-ning chirigini olib tashlamoq.

3 koʻchma Oʻlib, yoʻq boʻlib borayotgan, halo-katga yuz tutgan; nosogʻlom; eski, buzuq. ◆ Chirik nazariya. m ◆ Drama yozganda, mavzuni tur-mushimizning naq chirik bir joyidan olmoq va uning ila barobar adabiyot tarozisiga solib yozmoq kerakdir. A. Qodiriy, „Kichik asarlar“ .

Antonimlari

ЧИРИК. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

chirik
прям. и перен. гнилой, прогнивший, сгнивший; прелый; // гнилушка; подгнившее место; ◆ ~ tish гнилой зуб; ◆ ~ taxta гнилая доска; трухлявая доска; ◆ ~ olma гнилое яблоко; ◆ ~ dunyo старый (отживший) мир; ◆ ~ nazariya гнилая теория; ◆ ~ odatlar отжившие (негодные) обычаи.