chirkin

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

chir-kin

Etimologiyasi

CHIRKIN Bu sifat tojik tilida chirk otiga (k) -in qoʻshimchasini (ТжРС, 542) qoʻshib hosil qilingan boʻlib (ТжРС, 443), 'oʻta iflos', 'tuban' maʼnolarini anglatadi (OʻTIL, II, 371). Bu sifatdan oʻzbek tilida chirkinlash- feʼli hosil qilingan.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

[Kir, iflos]

1 Chirk bosgam, chirk bosib qoraygan; xira. ◆ Chirkin va siniq shishalar.

2 Qatirma kir, yag'gir, isqirt, iflos. ◆ Ular gullarni sevadilar. Kiyimlari chirkin boʻlsa ham, chakkalariga gul qistirib yuradilar. Oybek, „Tanlashan asarlar“ . ◆ Ulardan biri yengli maykada. boshiga.. chirkin doʻppi kiygan. N. Aminov, „Qahqaha“ .

3 koʻchma Razil, qabih, tuban. ◆ Chirkin hayot. Chirkin ma'naviy qiyofa. ◆ Bu chirkin yotoqxonada joy uchun ijara toʻlaysizlar-a! Oybek, „Nur qidirib“ . ◆ U/Sulton Husayn/ kecha bir daqiqalik chirkin hisga berilib, bemaʼni ish qilganidan pushaymon edi. M.Osim, „Karvon yoʻllarida“ .

4 koʻchma Chirik, chirigan, oʻlib borayotgan. ◆ Oʻtmishning chirkin qoldiqlari jamiyatimizga isnod keltiradi. A. Muxtor, „Tugʻilish“ .

Sinonimlari

Tubanlik, ifloslangan

Antonimlari

pok, toza

ЧИРКИН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

chirkin
1 грязный; покрытый грязью, нагаром;
2 перен. гнусный, мерзкий, низменный.