chorakor

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

cho-ra-kor

Etimologiyasi

CHORAKOR Bu ot tojik tilida choryak miqdor birligi bilan (q.) 'mehnat' maʼnosini anglatadigan kor otidan (ТжРС, 192) tuzilgan boʻlib, ТжРСda choryakkor shaklida yozilgan (446); üzbek tiliga y tovushini (ya harfiga bogʻliq belgisini xam ), yonma-yon kelib qolgan kk tovushlaridan birini tashlab olingan; 'ishchi kuchi sifatida yollanib, yetishtirgan dehqonchilik hosilining toʻrtdan birini olish sharti bilan mehnat kipadigan kishi' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, II, 379). Oʻzbek soʻzlashuv tilida bu ot chorikor tarzida ham aytiladi.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

\f. — toʻrtdan birga

ishlovchi| tar. Boylar yerida, olinadigan hosilning toʻrtdan uch qismini yer egasiga berish sharti bilan yollanib ishlagan, oʻz yeri yoki ot-uloviga ega boʻlmagan dehqon. ◆ [Hasan:[ Ana shu men olaman deb turgan yerni Doʻsmatboyning chorakori olib qoʻymadimi? Hamza, „Burungi saylovlar“ .

Antonimlari

ЧОРАКОР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

chorakor
ист. чайрикёр (издольщик, работавший на чужой земле чужими орудиями и получавший часть урожая).