chorlamoq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

chor-la-moq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Huzuriga chaqirmoq. ◆ Kuyovni u [Rahimov] tez-tez Toshkentga chorlab turardi. S. Ahmad, „Jimjitlik.“ ◆ Tabibiy goʻyo ushbu farmonni bila turib, atayin Avazni saroyga chorlab ketgandek xijolat chekdi. S. Siyoyev, „Avaz.“ ◆ Azon jamoatni peshin namoziga chorladi. "Sharq yulduzi".

2 koʻchma Biror narsaga undamoq. ◆ Bu nido ketmagay qulogʻimizdan, Bizni tinchlik uchun kuragiga chorlab. "Sharq yulduzi". ◆ Bahor bizni yana yangi mehnatga, ijodga.. chorlamoqda. "Saodat".

Antonimlari

ЧОРЛАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.