dangalchi

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

dan-gal-chi

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Raʼy-andishaga borib oʻtir-maydigan, yuz-xotir qilmasdan toʻppa-toʻgʻri-sini roʻyirost aytuvchi, shartta gapiruvchi. ◆ Dangalchi odam, n ◆ Ahmad loʻppi, qip-qizil basharasidan goʻl koʻrinar, ammo toʻgʻrisoʻz, dangalchi bola. H. Nazir, „Soʻnmas chaqmokdar“ .

Antonimlari

ДАНГАЛЧИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

dangalchi
человек, который всегда говорит открыто, прямо, без обиняков.