davlatli
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
tahrirlashdav-lat-li
Aytilishi
tahrirlashEtimologiyasi
tahrirlashMaʼnoviy xususiyatlari
tahrirlashMaʼnosi
tahrirlash- I 1 Oʻz mustaqil davlatiga eta boʻlgan (q. davlat I).
2 esk. Har ishga qudrati yetadigan, hukm-ron (asosan amir, xon, vazir va yuqori tabaqa amaldorlari haqida). ◆ Bormasang, javob ber, davlatli xonim! Men qalmoq\qa\ boraman bundan, sultonim! "Alpomish" . ◆ Birga-birga yuring, davlatli beklar. "Ma-likai ayyor" . ◆ Zarbingdan yigʻlasin bunda dushmanlar, Nomardlik qilmagin, davlatli shunqor. "Shirin bilan Shakar" .
Sinonimlari
tahrirlashAntonimlari
tahrirlashДАВЛАТЛИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
tahrirlashRuscha ru
davlatli I
богатый, состоятельный, имущий, зажиточный; // богач.
davlatli II
1 имеющий власть, своё самостоятельное государство;
2 уст. могучий, могущественный.