dilxun
tahrirlash
Morfologik va sintaktik xususiyatlari tahrirlash
dil-xun
Aytilishi tahrirlash
Etimologiyasi tahrirlash
DILXUN Bu sifat dt otiga (q.) 'qon' maʼnosini anglatadigan xun otini (ТжРС,430) qoʻshib hosil qilingan boʻlib, 'kuchli darajada xafa' maʼnosini anglagadi (OʻTIL, 1,226).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
Maʼnoviy xususiyatlari tahrirlash
Maʼnosi tahrirlash
\f. jj-iJj — yuragi qon, qal-bi yaralangan; gʻam-alamli| 1 Qattiq alam chekib yoki xafagarchilikdan yuragi qonga toʻlgan, qattiqxafa. ◆ [Onasi/ Uni yupatguli.. soʻz topolmay dilxun boʻlardi. M. Ismoiliy, „Fargʻona t“ .o. ◆ Avaz, motamsaro uyga kira-yotgandek, dilxun boʻlib ostona hatladi. S. Siyoyev, „Avaz“ . ◆ Ki baytim satri ikkidur: Biri dilxush, biri dilxun. E. Vohidov, „Yoshlik devoni“ .
2 koʻchma Kishiga azob beruvchi, yoqimsiz, jirkanch. ◆ Ahmad chuqur xoʻrsindi. Bu o/ir, jirkanch, dilxun muhitni tark qilib, ozodlikka — koʻchaga chiqib ketdi. F. Musa-jonov, Himmat.
3 koʻchma Bagʻri qon, qip-qizil. ◆ Tong qoʻynida maʼyus va dilxun Atirgullar egar boshini. "Yoshlik" .
Sinonimlari tahrirlash
Antonimlari tahrirlash
ДИЛХУН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.