dirkillamoq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

dir-kil-la-moq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 “Dirk-dirk” kara-kat qilmoq, lorsillab turmoq. Koʻkraklar oyoqlarning ohangdosh uchishiga mos dirkil-laydi. Oybek, Quyosh qoraymas. Butun gavdasi silkinadi, koʻksi dirkiltydi. S. Ahmad, Ufq.

Ichkari xonadan yugurib chiqqan yarim yalangʻoch raqqosa bura>shb, aʼzoyi badanini dirkil-latib, oʻyinga tusha ketdi. Mirmuhsin, Qahramonnoma.

2 ayn. dikillamoq 1. ◆ Shu payt koʻcha eshigi zarb bilan ochilib, dirkillab besh-olti qoʻzi kirdi. "Yoshlik" . Bedovimni dirkshglatib.. Har koʻchganda toʻplar otib, Elima ketkali keldim. "Goʻroʻgʻli".

3 koʻchma Narsaning yangiligi, boʻlikdi-gini ifodalaydi. ◆ Likopchalarda butunicha qoʻyilgan dirkillagan bodring, olma shak-lidagi qip-qizil pomidor ishtahani qitiq-laydi. N. Aminov, „Tillo tabassumlar“ . ◆ Sap-sariq oltindek tovlanib turgan palov dirkillab turardi. J. Musajonov, „Himmat“ .

Antonimlari

ДИРКИЛЛАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

dirkillamoq
1 упруго вздрагивать; dirkillagan badan упругое тело; dirkillagan bodring свежий огурец;
2 фольк. = gijinglamoq.