diyor
tahrirlash
Morfologik va sintaktik xususiyatlari tahrirlash
di-yor
Aytilishi tahrirlash
Etimologiyasi tahrirlash
a. jL.j — uy, maskan; mamlakat; oʻlka
Maʼnoviy xususiyatlari tahrirlash
Maʼnosi tahrirlash
1 Mamlakat, yurt, oʻlka. ◆ Hur diyor. Ona diyor. yaya Bektemirga notanish qandaydir qushlar gsia-gala boʻlib, allaqasharga, goʻzal, issiq diyorlarga safar qiladilar. Oybek, „Quyosh qoraymas“ . ◆ Diyorimizda bir-biridan goʻzal, orombaxsh va shifobaxsh maskanlar juda koʻp. Gazetadan .
2 Yashash joyi, maskan. ◆ Choʻponlar diyorida odamning qadri nihoyatda baland ekanini hirotliklar payqab oʻtirishardi. Mirmuhsin, „Meʼmor“ .
3 koʻchma Biror narsa koʻp boʻlgan, koʻp yetishtiriladigan joy. Tilda doston Fargʻona — ◆ Ipak paxta diyori. Yo. Mirzo, „Oʻgʻil mehri“ .
4 koʻchma Olam, borliq; quchoq, bagʻir. ◆ U yoshlik chogʻidanoq mehnat diyoriga kirdi. Gazetadan . ◆ Uningxayoli sirli, yashirin zavklar diyoriga uchdi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ . ◆ Eh, naqadar axir bepoyon Sukunat deb atalgan diyor. R. Parfi, „Koʻzlar“ .
5 Diyor (erkaklar ismi).
Sinonimlari tahrirlash
Antonimlari tahrirlash
ДИЁР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari tahrirlash
diyor
- Turkcha: ülke