doʻpposlamoq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

doʻp-pos-la-moq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Qoʻl, kaltak va sh. k. bilan urmoq, xumordan chiqquncha, rosa mushtlamoq. ◆ Kecha birov doʻpposlab tashlagan kishidek butun badani shol-shol. Shuhrat, „Sh inelli yillar“ . ◆ Bazzoz oʻgʻlining kuchuk bolasidek doʻpposlanayotganiga chidab tu-rolmadi. M. Ismoiliy, „Fargʻona t“ .o.

2 koʻchma Ayovsiz tanqid qilmoq, butun kirdikorlarini ochib tashlamoq (ogʻzaki yoki yozma ravishda). ◆ Xoʻp doʻpposlab, tanqidchi soʻngra Ijodimga tilaydi kamol. E. Vohidov, „Muhabbat“ . ◆ Maqolada Sherzodning yangi kitobi rosa doʻpposlangan edi. Oʻ. Hoshimov, „Nur borki, soya bor“ .

Antonimlari

ДЎППОСЛАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

doʻpposlamoq
1 избивать; колотить;
2 перен. раскритиковать, расчехвостить.