donish

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

do-nish

Etimologiyasi

\f. s!s. — bilim, fan; tah-sil, saboq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

kt. Tabiat va jamiyat haqidagi bilim, maʼlumot; toʻplangan ilm. ◆ Navoiy yuragiga jonbaxsh gʻazal jo etgan, Ibn Sinoday donishni yaratgan, Nodirani kamol toptirgan — Ona! “Guliston”.

Ahli donish Ilm axdlari, bilimdon kishilar. ◆ Sir yoqasidagi Forob qishlogʻining mardumi Muhammad ahli donish orasida jumla jahonga maʼlum va mashhur edi. A. Muxtor, „Chinor“ . ◆ Qadimdan ahli donish, olimu fozillar, shoiru yozuvchilar, allomalar bir shaharga toʻplanib yashashlari rayem boʻlgan. "Yoshlik" .

Antonimlari

ДОНИШ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

donish
книжн. знание; ◆ ahli ~ образованные, просвещённые люди.