dorilbaqo

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

do-ril-ba-qo

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

, dorulbaqo [a. —

boqiylik makoni; narigi, u dunyo] din. Narigi dunyo, oxirat. zid. dorilfano. ◆ Iyagini tangʻib koʻyinglar, dorilbaqoga joʻnadi eshon! M. Osim, „Karvon yoʻllarida“ . ◆ Oltinlarni dorilbaqoga koʻtarib ketaman, dedingmi? K. Yashin, „Hamza“ .

Antonimlari

ДОРИЛБАҚО. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

dorilbaqo
рел. нетленный мир.