dovuchcha

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

do-vuch-cha

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

shv. Hali pishmagan, gʻoʻr oʻrik, gʻoʻra. ◆ Devorlar osha egilib yotgan oʻrik shoxida danak qotirgan dovuchchalar marjon-dek tizilgan, oqarib qolgan giloslar ustida chumchuk/shr parvona boʻlardi. U. Hoshimov, „Qalbingga quloq sol“ . ◆ Kelinlar oʻrikning shoxini egib, labini qimtiydi: Nordon dovuchcha! S. Akbariy, „Meqrigiyo“ .

Antonimlari

ДОВУЧЧА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

dovuchcha
зелёный урюк (абрикос).