Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

eʼ-ti-qod

Aytilishi

Etimologiyasi

arab. – ishonch, ishonish; koʻngilda tasdiqlash; imon, maslak;

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1. din. ayn. Qattiq ishonish; mas. Xudoga yoki umuman biror gʻayritabiiy kuchga qattiq ishonish; dildan eʼtirof etiluvchi tushuncha, iqror; nuqtai nazar, qarash. (umuman eʼtiqod tushunchasi islomda ustivor masala hisoblanadi mas. "Aqida nima?" savoliga – javoban: "eʼtiqod va uning talablari!" – deb aytish mumkin; mas. kishi iymon keltirishi uchun avvalo eʼtiqod talablariga qalban iqror boʻladi (ishonch hosil qiladi), soʻng uni tilda (kalimai-shahodatni talaffuz qilib) tasdiq etadi, yaʼni 1.«Qalban iqrorlik» 2.«Tilda tasdiq» etishdan iboratdir. (eʼtiqod talablari q. aqida sahifasida koʻrsatilgan). ◆ U oʻz eʼtiqodi bilan diniy odam boʻlib, namozni ham kanda qilmaydi, roʻzani ham. Sh. Rashidov, „Qudratli toʻlqin.“ ◆ Eʼtikodga koʻra, chinor mingga kirgan soati oʻzidan-oʻzi yonib ketishi kerak ekan. A. Muxtor, „Chinor.“ ◆ Har qanday odamning ham oʻziga xos xulq-atvori, eʼtiqodi, dunyoqarashi boʻladi. F. Musajonov, „Himmat.“

2. Biror kimsaga yoki narsaga boʻlgan qattiq ishonch; ishonch va ixlos bilan qarash. ◆ Joʻraboy otaning komandir yigitga eʼtiqodi oʻn chandon oshdi. H. Gʻulom, „Mashʼal.“ ◆ Omon otada bilimga, ilgʻor usullarga eʼtiqod juda baland. H. Nazir, „Mayoq sari.“

Eʼtiqod qoʻymoq; Eʼtiqod bilan munosabatda boʻlmoq, bogʻlanmoq. ◆ Yerni sevgan, unga eʼtiqod qoʻygan dehqon moʻl hosil uchun kurashni erta kuzdan boshlaydi. Gazetadan. ◆ Siz u bilan sinashta emassizku, eʼtiqod qoʻyishingizni qarang. S. Yunusov, „Kutilmagan xazina.“

Sinonimlari

Antonimlari

ЭЪТИҚОД. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

eʼtiqod
1 убеждение; ◆ ~ qilmoq быть убеждённым (в чем-л.) убеждённо верить (во что-л.); ◆ uning ~icha по его убеждению;
2 вера; ◆ uning menga ~i baland он очень верит мне; ◆ diniy ~ вера, религия; религиозные убеждения.

eʼtiqod