esh
tahrirlash
Morfologik va sintaktik xususiyatlari tahrirlash
esh
Aytilishi tahrirlash
Etimologiyasi tahrirlash
Maʼnoviy xususiyatlari tahrirlash
Maʼnosi tahrirlash
1 Oʻrtoq, hamdam, yoʻldosh, sherik. ◆ Koʻp oʻtmay, yangi shahardagi boshlangʻich maktabga muallim boʻlib kirdi, bilimli rus, kozok yigitlaridan doʻst-esh orttirdi. A. Muxtor, „Chinor“ . ◆ Hasratiga kulok sol, has-ratiga boʻlgil esh. T. Toʻla . ◆ Koʻpincha buhazil-huzullarda ular bir-biriga esh boʻlishardi. N. Norqobilov, „Bekatdagi oq uycha“ .
2 shv. Juft. ◆ Bir esh mahsi.
3 shv. Bola tugʻilgandan keyin tushadigan qobiqning qoldigʻi; yoʻldosh.
4 Esh (erkaklar ismi).
Sinonimlari tahrirlash
Antonimlari tahrirlash
ЭШ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.