estafeta

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

es-ta-fe-ta

Etimologiyasi

fr. estafette — chopar, xa-barchi < ital. staffa — uzangi

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Yengil atletika, suvda suzish, changʻi sporti kabi-larda koʻpincha toʻrt kishidan iborat sport jamoasi belgilangan masofani bir-biri bilan almashib va bir-biriga ramziy tayoq-chani uzatib bosib oʻtishdan iborat poyga musobaqasi. ◆ Changʻichilar estafetasi. v ◆ Estafetada qoʻliga kaltakcha tegishi bilan birdan chopishni tezlatgan chopqirdek, Sodiq avtomatni ilib olgan zamon oʻt ochdi. Shuxrat, „Oltin zanglamas“ .

2 Shunday musobaqada qoʻldan qoʻlga uza-tiladigan narsa (odatda yogʻoch tayoqcha). ◆ Estafeta birinchi etapdan boshlab, to oxirgi etapgacha qoʻlma-qoʻl uzatiladi. v ◆ Bizning shtangachilarimiz merganlar qoʻlidan olgan estafetani muvaffaqiyatli olib bordilar. Gazetadan .

3 koʻchma Avloddan avlodga yoki otadan bolaga oʻtadigan fikr, niyat, orzu, anʼana va sh.k. ◆ Bu orzu [suv orzusi] bamisoli estafeta kabi otadan oʻgʻshgga, oʻgʻildan nabira-ga.. avloddan avlodga oʻtib kelmoqda. Sh. Rashidov, „Doʻstlik bayrogʻi“ .

Antonimlari

ЭСТАФЕТА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

estafeta
прям. и перен. эстафета; // эстафетный; ◆ ~ ni uzatmoq передавать эстафету; ◆ ~ tayoqchasi эстафетная палочка; ◆ keksa avloddan qabul qilingan ~ эстафета, принятая от старшего поколения.